ხმისა და ხმიანობის აღმნიშვნელი ლექსიკა ქართულში

რისამე პერიოდული ცემის ან მექანიზმის – საათის, მანქანის მუშაობის ხმა, – რიტმული კაკუნი.

იხ. ტაკა-ტუკი.

ტაკტუკი იგივეა, რაც ტაკა-ტუკი.

რისამე დარტყმის ხმა, – რაკუნი, ჭახუნი.

ბავშვის საამო ლაპარაკი, – ტიტინი.

ახლად ენაამოდგმული ბავშვის ლაპარაკი, – ტიკტიკი.

ხმაბაძვ. ზოგი ფრინველის (ღალღის) დამახასიათებელი ძახილი.

ზედიზედ, ზედმიყოლებით გამეორებული ტკაცანი.

რისამე შეშის წვით, მტვრევით ან ხელის, შოლტის მოქნევით, შემორტყმით გამოწვეული მკვეთრი ხმა, – ლაწანი.

იგივეა, რაც ტკაცა-ტკუცი..

ზედიზედ, გაბმით გამეორებული ტკაცანი, – ტკაცა-ტკუცი.

ტკაცუნი გააქვს, ტკაცუნის ხმას გამოსცემს.

ტკბილი, სასიამოვნო ხმის მქონე, – ხმადამტკბარი.

იგივეა, რაც ტყლაშა-ტყლუში.

იგივეა, რაც ტყლაშანი.

იგივეა, რაც ტყლაშუნი.

ღორის ერთგვარი ხმიანობა.

იხ. ტრუხუნი.

ზედიზედ დარტყმის ან დაცემის ხმა, ხშირი ტყაპუნი.

რისამე ბრტყლად, მძიმედ დაცემის ხმა.

ტყაპუნის ხმას გამოსცემს.

მაგარ რამეზე რისამე დარტყმის, ცემის ხმა.

კუთხ. (ფშ.) სკდომის ხმას გამოსცემს, – გრიალებს, ჭექს, ქუხს.

ხშირი ტყლაშუნი.

რისამე მოქნევით დარტყმის ან დაცემის ხმა, – ტყლაშუნი.

რისამე (სახრის, შოლტის) ქნევის ან გარტყმის ხმა.