ხმისა და ხმიანობის აღმნიშვნელი ლექსიკა ქართულში

გრიალი, ზრიალი.

ხმაბაძვ. ხშირად გამეორებული რაკუნის ხმა.

იგივეა, რაც რაკა-რუკი.

რაც რაკრაკებს.

საამოდ, ტკბილად გალობს ფრინველი.

1. ხმაბაძვ. წყაროს, ნაკადულის ხმაური. 2. მგალობელ ფრინველთა ჭიკჭიკი, სიმღერა.

ნაწყვეტ-ნაწყვეტი ხმა, რომელსაც გამოსცემს მაგარი საგნის ასეთივე საგანზე ხშირი ცემა, – კაკუნი.

იხ. ჟღარა-ჟღური.

იხ. ჩხარუნი.

იხ. წკარა-წკური.

იხ. წკარუნი.

ხმაბაძვ. მაგარ რამეზე მაგარი და მძიმე სხეულის ძლიერი დაცემის ან მიჯახების ხმა.

მაგარი სხეულების ვარდნის, ცემის, ერთმანეთზე მიხლის ხმა.

იგივეა, რაც ბრაგვანი.

იხ. რახა-რუხი.

უსწორ-მასწორო ზედაპირზე მძიმე სხეულის (ქვის, ეტლის, მანქანის...) მოძრაობით გამოცემული ხმა.

მაგარ სხეულზე მაგარი სხეულის ცემის ხმა, – ბრახუნი.

(ზარს და მისთ.) რისამე ცემით ხმას აღებინებს.

მაგარი რისამე დარტყმა, თხლეშა.

მძიმე სხეულის დაცემა, მიხეთქება, მიხლა.

ერთგვარი ხმიანობა, ხმაური, – რაკუნი.

რაც რიკრიკებს, რასაც რიკრიკი გააქვს, – რაკრაკა.

1. მგალობელ ფრინველთა ჭიკჭიკი, – რაკრაკი. 2. წყლის, ნაკადულის... ხმაური.

კუთხ. (იმერ.) იხ. წკარუნი.

გაბმული რიხინი.

იგივეა, რაც რახრახი.

კამეჩის ხმიანობა.

უხეში, უშნო, დიდი ხმით ლაპარაკი.

უშნო, ბოხი ხმით ხმამაღლა ლაპარაკი, ხმაური.

ხმაური, ჩოჩქოლი, აურზაური.

რახრახი, გრიალი, გრგვინვა.