ხმისა და ხმიანობის აღმნიშვნელი ლექსიკა ქართულში

კუთხ. (იმერ.) უთავბოლო და ბევრი ლაპარაკი, – ყბედობა.

კუთხ. (ფშ.) იგივეა, რაც ლუკლუკი.

რაიმე ამბის გადაცემა, – საუბარი, ბაასი, მასლაათი.

კუთხ. (კახ.) ქოშინი.

უთავბოლო და ბევრი ლაპარაკი, – ყბედობა.

იგივეა, რაც ლაყლაყი.

ხმა, რომელსაც გამოსცემს შენჯღრევისგან ლაყე კვერცხი ან სითხე ნაკლულ ჭურჭელში.

ხმაბაძვ. ლაწუნის ლაწანის, გალაწუნების ხმა.

ხშირი ჯახების ხმა.

საერთოდ, რისამე გარტყმის, დაჯახების ხმა, – ჯახუნი.

იგივეა, რაც ლაწა-ლუწი.

იგივეა, რაც ლაწანი.

კუთხ. (იმერ.) ხმამაღალი უაზრო ლაპარაკი.

ვინც რაც ლიკლიკებს, – მოლიკლიკე.

1. ხმაბაძვ. ლიკლიკით დის მდინარე, ნაკადული, – რაკრაკებს. 2. ლიკლიკით ლაპარაკობს, – ტიტინებს.

1. ხმაბაძვ. პატარა და სწრაფი მდინარის ან ნაკადულის მიერ გამოცემული ხმა, – რაკრაკი. 2. ბავშვის ლაპარაკი, – ტიტინი.

იხ. ლიკლიკებს.

იგივეა, რაც ლაწა-ლუწი.

იგივეა, რაც ლაწანი.

წვრილი ხმების გამოცემა, – ჭრიჭინი.

ვირისა და კამეჩის ხმიანობა.

იგივეა, რაც ლიკლიკი.

არამკაფიო, გაურკვეველი ლაპარაკი.