კავკავი1. ძაღლის უღონო ხმიანობა, – წკავწკავი. 2. წეროს ძახილი.
კაკანებაძვ. „მოტირალის ქვითინია“ (საბა).
კაკანებსკაკანს გამოსცემს.
კაკანი1. ქათმის ხმიანობა (კვერცხის დადებისას და მის შემდეგ). 2. კაკანის მსგავსი წვრილი ხმით სიმღერა.
კაკუნიხმა, რომელსაც გამოსცემს მაგარ სხეულზე მაგარი, უფრო პატარა სხეულის ხშირი დაკვრა.
კაპა-კუპიკბილების ერთმანეთზე ცემის ხმა, – კაპუნი.
კაპუნიკბილების კბილებზე ცემისას გამოცემული ხმა.
კარკალიკუთხ. (გურ.) იგივეა, რაც კაკანი.
კარკაციკუთხ. (გურ., იმერ.) იგივეა, რაც კასკასი.
კასკასისიცილი, ხმამაღალი და თან წვრილხმიანი, – კისკისი.
კაწა-კუწიკბილებით მტვრევის ხმა თხილის ნაჭუჭისა.
კაწკაწიხმაბაძვ. კბილების ერთმანეთზე რტყმა ხმის გამოცემით.
კაჭრობაძვ. „გველის ყიყინი“ (საბა), გველის წივილი.
კეთილხმიანიკარგი, საამო ხმის მქონე.
კვატკვატიკუთხ. (იმერ. გურ.) იხვის ხმიანობა, – ყიყინი იხვისა.
კვნესაწუხილის გამომხატველი გაბმული ხმა, რომელსაც გამოსცემს ადამიანი.
კვნესა-გალობასევდიანი გალობა.
კვნესა-გმინვაკვნესა და გმინვა.
კვნესისდიდი ტკივილის ან რაიმე მძიმე განცდის დროს გამოსცემს წუხილის გამომხატველ გაბმულ ხმას.
კვრინვაძვ. ვეფხთა, ფოცხვერთა, კატათა და მისთანათა კრუტუნი (საბა).
კივილიმაღალი ხმით ყვირილი.
კივისწვრილი მაღალი ხმით გაბმით გასძახის, მაღალ ხმას ამოუტევებს გაბმით ადამიანი || წვრილ, უსიამოვნო ხმას გამოსცემს ფრინველი.
კივკივიინდაურის ხმიანობა.
კიოსანივინც ან რაც კივის, – მკივანა.
კიჟინიმრავალთ შეძახილი, მრავალი ადამიანის ყვირილი, – ყიჟინა.
კირკილიკუთხ. (იმერ.) წყაროს წყლის რიკრიკი.
კისკისიმაღალი, წვრილი ხმით გულიანი სიცილი.
კმინვალომის ნელი ხმიანობა, ნელი კვნესა.
კნატა-კნუტიკნატუნი, კნაწა-კნუწი.
კნატუნიმაგარი, ხმელი ან ნაჭუჭიანი რისამე კვნეტის ხმა, – ხრამუნი, კნაწუნი.
კნაწა-კნუწიიგივეა, რაც კნატა-კნუტი.
კნაწუნიიგივეა, რაც კნატუნი.
კნუსკნუსებსკუთხ. (ფშ.) კრუსუნებს.
კოკინიძვ. ვირის ყროყინი (საბა).
კრატუნიმაგარი, ხმელი ან ნაჭუჭიანი რისამე კვნეტის ხმა.
კრაჭა-კრუჭიხმაბაძვ. ჭრაჭა-ჭრუჭი, ჭრაჭუნი, ჭრიალი (ფეხსაცმლისა, იატაკისა და მისთ.).
კრაჭუნიკბილების ერთმანეთზე დაჭერა-გასმით ერთგვარი უსიამოვნო ხმის გამოცემა.
კრიალარაც კრიალებს – რაკრაკა, წკრიალა.
კრიალი1. კუთხ. (კახ.) კრუხის ხმიანობა. 2. კუთხ. (ფშ.) იგივეა, რაც ყიყინი. 3. ხის სასმისის, „კულის ხმა“ (საბა).
კრიახიდამფრთხალი ქათმის და ზოგიერთი სხვა ფრინველის ხმიანობა, – ჭრიახი.
კრიმანჭულიგურულ მაყრულ, საგმირო, ისტორიულ სიმღერებში – თავისებურად მიმოქცეული მაღალი ხმა.
კრინავსკვნესის, გმინავს, ხმას ძლივს იღებს.
კრინისიმღერებში – ერთ-ერთი წვრილი ხმა.
კრინტვაძილში კრუტუნი კატისა...
კრინტიმცირე ხმა, – ჩქამი ჩვეულებრივ უარყოფით წინადადებაში.
კრიჭინიიგივეა, რაც ჭრიჭინი, ჭრიალი.
კრიხინიიგივეა, რაც კრიახი.
კრუსუნებსსუსტად, უღონოდ კვნესის.
კრუსუნისუსტი, უღონო კვნესა.
კრუტუნინებიერი ხმიანობა კატისა.
კრუშ-კრუშიკრუხის ხმიანობა, – კრუხუნი.
კრუხუნიკრუხის ხმიანობა, – კრუშ-კრუში.
კრჭიალიღრჭიალი, ღრჭენა, კრაჭუნი კბილებისა.
კუთ-კუთიფრინველთა დაბალი და გაბმული ხმიანობა.
კუთავსნელა კვნესის, – კრუსუნებს.
კუთვა1.ნელი კვნესა. 2. კუთხ. (იმერ.) კრუხის კრიახი, ჭრიახი. 3. ჭახჭახი შაშვისა.
კუთილიკუთხ. (გურ.) იგივეა, რაც კუთვა.
კუკუ„გუგულის ხმიანობა“, – გუგუ.
კუნკულიკუთხ. (გურ.) „ნელი კვნესა და წუხილი ძილში“.
კურკური1. ჩუმი ლაპარაკი, – ჩურჩული. 2. ტკბილად, ალერსით ხმადაბლა ლაპარაკი მოარშიყეთა. 3. იგივეა, რაც რაკრაკი. 4. ხმაბაძვ. ქათმის ხმიანობა, როცა წიწილებს უხმობს.
კუტკუტიხმაბაძვ. ზოგი ფრინველის ხმიანობა.
კუჭკუჭიდაბალხმიანი, გულიანი სიცილი ქალისა, ბავშვისა.
კუხუნიქუხილის მსგავსი ხმა ზღვის ღელვისა.