ხმისა და ხმიანობის აღმნიშვნელი ლექსიკა ქართულში

იგივეა, რაც იბზუვლებს.

ბრახუნს დაიწყებს.

გრგვინვის ხმას გამოსცემს.

გრიალის ხმას გამოსცემს.

გრუხუნის ხმას გამოსცემს.

გუზგუზით იხმაურებს, – იგიზგიზებს, იგუგუნებს.

ზმუილს მოჰყვება, ზმუილს დაიწყებს.

კივილს დაიწყებს, კივილი აღმოხდება, ცივი ხმით იყვირებს, – დაიკივლებს, იწივლებს.

მქუხარედ გაისმის, – იგრგვინებს.

წვიტინს მოჰყვება, წვიტინით შესძახებს, – იწივლებს.

ჟღავჟღავს მოჰყვება, ჟღავჟღავით, ჟღავილით იხმაურებს ფრინველი.

ჟღერის ხმას გამოსცემს.

ჟღივილს გააბამს.

ჩამოიკვრება ზარი.

კუთხ. (იმერ.) სივილს ამოუშვებს, – იწივლებს, იკივლებს.

ყურთა სმენამდე აღწევს, გასაგონი ხდება, გასაგონია, – მოისმის, გაისმის.

კუთხ. (ფშ.) იძვრის, ზანზარებს.

ტკაცუნის ხმას გამოაცემინებს თავისაზე.

ფხაკურს მოჰყვება.

ქვითინით იტირებს.

ქვითქვითს მოჰყვება, – იქვითინებს.

ქუხილი გაისმის.

ღავღავს მოჰყვება, ღავღავს ასტეხს.

ღიღინს მოჰყვება, – ღიღინით, დაბალ ხმაზე (თავისთვის) იმღერებს.

ღმუილის ხმას გამოსცემს.

ღნავილს მოჰყვება.

ღრიალს მოჰყვება.

დაკრეჭს, გამოაჩენს კბილებს; აკრაჭუნებს კბილებს.

ღრჭიალის ხმას გამოაცემინებს.

ყაყანს მოჰყვება, ყაყანით ილაპარაკებს.

შრიალით იმოძრავებს.

შხივილით გადმოვა, გადმოსკდება წყალი, სითხე, – იშხუვლებს.

ჩურჩულს მოჰყვება, ჩურჩულით ილაპარაკებს.

თავისებურ ხმას გამოსცემს ზოგიერთი ფრინველი.

წრიპინს მოჰყვება.

ძალიან ყვირის.

იჭექებს და იქუხებს.

ჭექის ხმას გამოსცემს, – იქუხებს.

იხ. იჭექებს.

ხმატკბილად იმღერებს, ტკბილად იგალობებს.

ხმაურს მოჰყვება.

ხმას გამოსცემს, – იჟღერებს.

ხუილს მოიღებს, ხუილით გადმოეშვება, გაექანება, გაემართება, – იგრიალებს ბევრი ერთად: ხალხი და სხვ.