შეხების აღმნიშვნელი ლექსიკა

რაც ისხლეტს, – სრიალა, მოლიპული.

ხელ[ებ]ს მოაფათურებს, ფათურით მოსინჯავს, – ხელ[ებ]ს აქეთიქით მიუსვ-მოუსვამს რასმე ძებნისას.

 ფერებას დაუწყებს, – მოეალერსება.

ფხანა დაეწყება, – მოექავება.

ქავილი დაეწყება, – მოეფხანება.

გასიპული, სრიალა.

იგივეა, რაც მოუცაცუნებს.

მიუსვ-მოუსვამს ვისმე ან რასმე.

ცაცუნით, ოდნავ შეხებით, მოუსვამს ჩვეულებრივ – ხელს, თითებს.

ხელს, ფრჩხილებს.. წაუსვამს ქავილის გასაქარვებლად, – დაფხანს.

ქავილის დაწყება, მსუბუქად მოფხანა.

ოდნავ ცივი.

რაც სუსხავს, – მშუშხავი.

დიდი სისქისა, – სქელი (საპირისპ. წვრილი).

1. ძვ. „დამუხვილი, დამშხალული, გინა ხორკლიანი რამ“ (საბა), – დაბზარული, დახეთქილი. 2. ხეშეში, უხეში, ტლანქი.

რაც გაშრა, – სისველეს, სინოტივეს მოკლებული.

რაც შუშხავს, მსუსხავი.

ვინც ან რაც ჭრის, – მკვეთელი.