არნოლდ ჩიქობავას საკითხავები VII-XIII 1996 – VII

არნოლდ ჩიქობავას საკითხავები
VII-XIII

1996 – VII

არნ. ჩიქობავა – განმარტება საცდელი მონაკვეთით აღძრული საკითხების გამო.(არქივიდან)
ქ. ლომთათიძე – მეორე ( – – განუსაზღვრელი’’) მყოფადის –შ მაწარმოებლის რაობისათვის აფხაზურ-აბაზურში.
რ. ჯანაშია – ინფორმაცია Aარნოლდ ჩიქობავას კაბინეტ-მუზეუმის მუშაობის შესახებ.
ნ. ქუთელია – დეფარინგალიზაციის პროცესი ლაზურში არნ. ჩიქობავას მიერ დადგენილ კანონზომიერებასთან დაკავშირებით.
ალ. მაჰომეტოვი – პრევერბიანი ზმნების ცვლილება გრამატიკული კლასების მიხედვით კუბაჩურში
თ. ღვინაძე – ლინგვისტილისტიკის ზოგი ტერმინისათვის.
გ. ბედოშვილი – რამდენიმე ქართული გვარის (ბენაშვილი – მაღულარია – სხირტლაძე – ცომაია) ეტიმოლოგიის შესახებ.
ე. ოსიძე – ვარაუდები – – არსებობისა’’ და ქონა-ყოლის’’ აღმნიშვნელი ზოგი უძველესი
ა. არაბული – ზოგი ცალთანხმოვნიანი ზმნური და სახელური ძირის ურთიერთმიმართებისათვის.
მ. ქურდიანი – კლას-კატეგორიანი ენების გრამატიკულ სტრუქტურათა თეორიული მოდულირების ცდა.
გ. კვარაცხელია – კონტრასტული ლინგვისტიკის თეორიისა და გამოყენებითი ასპექტის შესახებ.
ა. ჭინჭარაული – ეტიმოლოგიური ეტიუდები (ბრძმედი – წდობა წთობა – წრთობა.)
ო. კახაძე – კვლავ მეგრულიდან ნასესხები მასალის თაობაზე ქვემოიმერულში.
ა. კობახიძე – ლექსიკოგრაფიული შენიშვნები.
მ. სუხიშვილი – ქართულ-სვანურ შესატყვისობათა ძიებიდან.
ბ. ცხადაძე – შურ ლექსემის ეტიმოლოგიისათვის.
ტ. სიხარულიძე – ენა და დამოუკიდებლობა.
ე. გიუნაშვილი – ირანულ-ქართული ენობრივი ურთიერთობიდან.
რ. აბაშია – მიმღეობის ამოსავალი ფორმების შესახებ ხუნძურსა და ანდიურ ენებში.
ე. შენგელია – ხმაბაძვითი სიტყვები მეგრულში – – სიარულის’’ – – – ხმისა’’ და – – ჭამის’’
აღმნიშვნელი ლექსიკის მიხედვით. ( – – აღსანიშნისა’’ და – – აღმნიშვნელის’’ ურთიერთმიმართების საკითხი.)
ნ. ხახიაშვილი – გალ ძირის ისტორიისათვის.
ლ. ნოზაძე _ ტიპის ფუძეების შესახებ ქართულში.
ე. ლომთაძე – დიდოურ ენათა სუსტი სპირანტების გამჟღერებისა და შესატყვისობების თაობაზე.
ნ. ჩიჩუა – თხრობითი ტექსტის კოპერენცია – სემანტიკური კატეგორიები და შეჯამება. ( ) ინტერპრეტაციასთან მიმართებით.
კ. ჭრელაშვილი – თურმეობითების წარმოება წოვა-თუშურ ენაში.
ლ. სანიკიძე – ერთი საერთო ქართველური ძირის შესახებ.
მ. ჭირაქაძე- ტერმინის ცნებებრივი მახასიათებლები
ტ. ფუტკარაძე – ლაბიალიზაციისა და უმლაუტიზაციის მიმართებისათვის (ხევსურულის – მოხეურისა და ინგილოურის მასალის მიხედვით.)
ქ. დათუკიშვილი – პირის ნიშანთა რიგისა და აქტანტთა ურთიერთმიმართებისათვის ქართველურ ენებში.
ლ. ფაჩულია – მაერთებელი კავშირები ზანურ (კოლხურ) ენაში.
ც. გოგებაშვილი – ქრომატულ ფერთა ლექსემები სვანური ენის ლენტეხურ დიალექტში
ც. ბარამიძე – პოტენციალისის გამოხატვისათვის თაბასარანულ ენაში.
გ. თოფურია – ქართველურ ენათა ლექსიკიდან. III. მეგრული ბერგი – – თოხი’’ – ბარგუნს – – თოხნის’’
თ. უთურგაიძე – სინტაქსური მიმართებისათვის პასიურ ზმნებში
ი. ასათიანი – ჭანურ ზმნურ სუფიქსთა სამი რიგი.
გ. ბურჭულაძე – ლინგვისტური პარადოქსები ლაკურში. I ლაბიალიზებულ კომპლექსთა
პოზიციური – – შეუძლებლობა’.
ი. ჩანტლაძე – ზესხო-ს ეტიმოლოგიისათვის.
ლ. აბულაძე – სემანტიკური ცვლილებების კვლევის ისტორიიდან.
მ. ტაბიძე – უცხო წარმოშობის ონიმთა ქართულად გადმოღების შესახებ.
თ. გვანცელაძე – ტერმინ – – აფხაზეთის’’ სემანტიკა ჯუანშერის მატიანისა და – – ქართლის ცხოვრების’’ ძველსომხური თარგმანის მიხედვით.
ც. ჯანჯღავა – ფონეტიკური პროცესები სახელის ძირეულ და აფიქსურ მორფემათა გასაყარზე მეგრულში.
ლ. გულედანი – ზემოსვანურ ანდაზებზე საველე მუშაობის შედეგები.
ვ. შენგელია – -შ პროცესისათვის ჩერქეზული (ადიღეური) ენის სუფიქსურ მორფემებში.

1997 – VIII

ქ. ლომთათიძე – ხვალე ზმნისართის ეტიმოლოგია და ამოსავალი ფუძის სემანტიკური ცვლის ზოგი ასპექტი (შესაბამისი უბიხურ-ჩერქეზული მონაცემებითურთ)
გრ. გიორგაძე – ხეთური ლურსმნული ტექსტების ქაშქების (ქასქების ) ტომთა ეთნიკური ვინაობის საკითხისათვის.
გ. კვარაცხელია – გამონათქვამის ინფორმაციული სტრუქტურის ზოგიერთი კომპონენტისათვის.
ა. ჭინჭარაული – ქართული ლექსიკიდან (ნერბი და ვერძი)
გ. თოფურია – ყავარ სიტყვის ეტიმოლოგიისათვის.
ალ. მაჰომეტოვი – უარყოფითი ფორმების წარმოება დარგუულში.
გ. ბურჭულაძე – ლინგვისტური პარადოქსები ლაკურში. IV. ფონემათა თაობაზე.
ა. არაბული – ზმნური სალექსიკონო ერთეულის პრობლემა ქართული ენის განმარტებით ლექსიკონში.
ნ. ბაღათურია – ქართულ-ნოღაური ენობრივი ურთიერთობიდან.
ოტ. კახაძე – ინფინიტივი არჩიბულში.
ი. ჩანტლაძე – საერთო-ქართველური ფორმის რეფლექსისათვის სვანურ ენაში.
ტ. ფუტკარაძე – ზოგი ტერმინის დაზუსტებისათვის (უმლაუტი – უმლაუტიანი ხმოვანი – პალატალიზებული ხმოვანი.)
გ. ბედოშვილი – ქართული ანთროპონიმული ლექსიკონების გამოცემათა შესახებ. (წინასწარი მოხსენება)
ბ. ცხადაძე – მართ – მარტ ფუძეთა ურთიერთმიმართებისათვის ძველ ქართულში.
ნ. ჭოხონელიძე – ბროწეულ და მროწეულ სიტყვათა წარმომავლობისათვის ქართულში.
ც. გოგებაშვილი- თეთრი ფერის სემანტიკური ველი სვანური ენის ლაშხურ დიალექტში.
ქ. გენებაშვილი – მიკოლას პალმაიტისი სვანურ პრევერბთა შესახებ.
ალ. კობახიძე – ვიცავთ თუ არა სალიტერატურო ენის ნორმებს?
ნ. ქუთელია _ სტრუქტურის კონსონანტურ ჯგუფთა ფონოტაქტიკისათვის ლაზურში.
მ. ჭირაქაძე – ქართველურ ენათა ლექსიკა – არქეოლოგიური ტერმინოლოგიის წყარო
(დიხა-გუძუბა – ეგუძული – ჯარგვალი – ლაშხური – ჟიშხა).
პ. ცხადაია – არქანჯელო ლამბერტის – – სამეგრელოს რუკაზე’’ აღნიშნული ორი ტოპონიმის შესახებ.
უ. სახლთხუციშვილი – თეთრი ფერის სემანტიკური ველი სვანური ენის ლაშხურ დიალექტში.
ნ. მაჭავარიანი – სიტყვა – – უნასის’’ ეტიმოლოგიისათვის”’
ნ. არდოტელი – ლაბიალიზებული კომპლექსის (ც + უ) ინტერპრეტაციისათვის დიდოურ ენებში.
მ. აბალაკი – ზედსართავ სახელთა სინონიმური სისტემა – როგორც ერთი მთლიანობა.
ი. ასათიანი – ჭანურ ძირ-ფუძეთა ლექსიკონი.
ე. ოსიძე – აბლაუტის ტიპის ხმოვანთმონაცვლეობა სვანურში (პალატალური თუ უკანა მიმართულების უმლაუტი?)
თ. ღვინაძე – თანამედროვე გაზეთის სტილი და Eენა.
მ. ტაბიძე – მუსიკის ქართული ტერმინოლოგია კომპოზიტური წარმოების თვალსაზრისით.
თ. გვანცელაძე – ქართველური წარმოშობის ზოგი სოციალური ტერმინი აფხაზურში.
მ. ქურდიანი – – – დიდი ტრადიციის’’ ხსოვნა და ტერმინთქმნადობის ერთი შემთხვევა დიგლოსიური ბილინგვიზმის პირობებში.
ვ. შენგელია – ქართველური ეტიმოლოგიები: X ქართ. წაფ- – XI. ქართ. კედელი.
მ. არეშიძე – ერთი სიტყვის წარმომავლობისათვის (მელოტი)

1998 – IX

არნოლდ ჩიქობავა – 100

გ. კვარაცხელია, შესავალი სიტყვა
თ. უთურგაიძე, არნ. ჩიქობავა _ ქართული ენათმეცნიერული აზრის ისტორიკოსი
გ. კვარაცხელია, არნ. ჩიქობავა _ ენათმეცნიერების თეორეტიკოსი
მ. ქურდიანი, ვ. შენგელია, აკადემიკოსი არნოლდ ჩიქობავა _ აღწერითი და შედარებითი ქართველური ენათმეცნიერების გამორჩეული წარმომადგენელი
გ. ბურჭულაძე, გ. თოფურია, არნ. ჩიქობავა და მთის იბერიულ-კავკასიური ენები
ა. მაჰომეტოვი, არნ. ჩიქობავა _ «იბერიულ-კავკასიური ენათმეცნიერების წელიწდეულის“ დამაარსებელი
შ. აფრიდონიძე, სალიტერატურო ქართული _ არნ. ჩიქობავას კვლევისა და ზრუნვის საგანი
ა. მარტიროსოვი, სინქრონიული და დიაქრონიული დიალექტოლოგიის პრობლემები არნ. ჩიქობავას ნააზრევში
ა. არაბული, არნ. ჩიქობავას ღვაწლი ქართული ლექსიკოლოგია-ლექსიკოგრაფიის განვითარებაში
ქ. ლომთათიძე, აფხაზური ‘——-’ («წელიწადი“) სიტყვის აგებულება-ეტიმოლოგია
ო. კახაძე, გრამატიკული კლასის ნიშნების გამოყენების თაობაზე არჩიბულ ზმნებში
უ. სახლთხუციშვილი, გარეკახური ლექსიკიდან ზომა-წონის ზოგიერთი ტერმინისათვის
თ. ჟღენტი, მშობლიური ენის საკითხი დანტეს ენისადმი მიძღვნილ ტრაქტატაში
ი. ქერქაძე, «ჩანჩქერი“ და მასთან სემანტიკურად დაკავშირებული ფუძეები ქართულში
მ. ტაბიძე, საკუთარ სახელთა ერთი ჯგუფის კუმშვა-კვეცის საკითხისათვის
ლ. ქაროსანიძე, ტერმინ «შემასმენლობითისათვის“
კ. გაბუნია, ნათესაობითი ბრუნვის ერთი თავისებურებისათვის ქართველურ ენებში
ქ. დათუკიშვილი, მწკრივი ფორმალური და ფუნქციური თვალსაზრისით თანამედროვე ქართულში
ლ. ბაკურაძე, სიტყვის ფორმობრივი აგების პრინციპი საბას ლექსიკონში
რ. აბაშია, საერთო-ქართველური ლექსიკიდან. VII
ნ. ახვლედიანი, რამდენიმე ზანური სუბსტრატული ტოპონიმისათვის აჭარულში
გ. თოფურია, ტოპონიმ «ონტოფო“-ს ეტიმოლოგიისათვის
ე. ოსიძე, მცენარის აღმნიშვნელი ერთი ფუძის შესახებ: ღანძილი
ა. ჭინჭარაული, ლექსიკურ-ტექსტოლოგიური შენიშვნები «უდაბნოს მრავალთავზე“
მ. სუხიშვილი, ფშვინვიერთა რეგრესულ-დისიმილაციური გამჟღერესბისათვის სვანურში
გ. გოგოლაშვილი, ხმოვანთა რედუქცია ხუნძურში და მახვილის ისტორიისათვის ქართვეულრ ენებში
მ. ჭირაქაძე, ტერმინულ სინონიმთა ცნებებრივი მიმართების საკითხისათვის
გ. ბედოშვილი, «ქართლის ცხოვრების“ ერთი ადგილის წაკითხვისათვის
თ. გვანცელაძე, შერვაშიძეები და ჩაჩბები
ნ. მაჭავარიანი, ზმნის სასხვისო «ც“ აფიქსის წარმომავლობისათვის აფხაზურში
ლ. ვაშაკიძე, ტ. ფუტკარაძე, თანამედროვე ქართული ენის სამეტყველო ბგერათა სპექტრული ანალიზისათვის. I
ნ. ბაღათურია, ძველთურქულ-ქართული ენოქრივი ურთიერთობიდან
კ. მითაგვარია, ნათესაობის აღმნიშვნელი ზოგი ტერმინის შესახებ ადიღეურში
ი. ასათიანი, ჭანური ტექსტებისა და ლექსიკური მასალის ადრინდელი პუბლიკაციები
ი. ჩანტლაძე, დ’ი’ნა ტიპის სახელთა აუსლაუტისათვის სვანურში
ფ. აფხაიძე, მ. მაჭავარიანი, კაუზატივის კატეგორია სინჰალურ ენაში
თ. უთურგაიძე, თხრობითი კილოს ფორმები ფრანჩესკო-მარია მაჯოს ქართული ენის გრამატიკაში
ა. არაბული, კ`უ’ ალ- ფუძის დერივატებისათვის ქართულში
ბ. შავხელიშვილი, ქართულ-ნახური ნათესაობის აღმნიშვნელი ზოგი ლექსიკური ერთეულის შესახებ
პ. ცხადაია, ქართულ-ზანურ შესატყვისთა ერთდროულად არსებობის ორი ფაქტი სამეგრელოს ტოპონიმიაში
ბ. ცხადაძე, გვარსახელ თავდგირიძის ისტორიისათვის
ნ. ჭოხონელიძე, მზარეულ სიტყვის წარმომავლობისათვის
მ. თანდაშვილი, ზმნის კომპიუტერული სინთეზის ორ ასპექტი
ნ. არდოტელი, კაუზატივი დიდოურ ენებში

 

1999 – X

ქ. ლომთათიძე – აფხაზურსა და ქართველურ ენებში არსებული ზოგი საერთო ფუძის ნასესხობის მიმართულებისათვის.
თ. უთურგაიძე – მესამე პირთა შედარებითი ქრონოლოგიისა და S2O2 პირთა იდენტური მარკირების მიზეზისათვის ქართულში.
გ. თოფურია – ორფუძიანი ბრუნების შესახებ სვანურში.
ალ. მაჰომეტოვი – ცოლისა და ქმრის ერთმანეთისადმი მიმართვა ხინალუღურში
ლ. ნოზაძე – ქართული ენის სინონიმთა ლექსიკონი (მთავარი რადაქტორი – მ. წაბაშვილი) და ლექსიკოგრაფიის ზოგი საკითხი.
გ. ბურჭულაძე – არნ. ჩიქობავა ერთი პარადოქსის შესახებ ქართულში.
ვ. შენგელია – ქართული ძლივ სიტყვა მეგრულში
თ. ჟღენტი – სინტაქსური წყობის საკითხები დანტეს ლინგვისტურ თეორიაში.
ლ. გოგოხია _ წარმომავლობის ან-ნ(ი) სუფიქსი ზანურში.
ლ. ხაჭაპურიძე _ – – მნათეს’’ აღმნიშვნელი ტერმინისათვის.
ი. ასათიანი – ჰოლანდიელი ენათმეცნიერი – ჭანურის მკვლევარი.
გ. ბედოშვილი – კიდევ ერთხელ ეთნოტერმინ – – ქართველის’’ შესახებ.
ტ ფუტკარაძე – ეი>იი> პროცესისათვის თუშურში.
ლ. ბინიაშვილი – ძველი აღთქმის ზოგიერთი ადგილის სწორად წაკითხვისათვის ქართულში.
მ. არეშიძე – ერთი სემიტური ძირის შესახებ ქართულში (ქუფრი _ kfr)
თ. ვაშაკიძე – აგენსის გამოხატვის ზოგი საკითხისათვის.
ლ. ეზუგბაია – მუნეფი – მუნთეფე ფორმებისათვის ზანურში.
ლ. მარგიანი – სვანური წყევლის ფორმების ზანურში .
კ. მითაგვარია – ტაბუ ადიღეური ნათესაობის აღმნიშვნელ ლექსიკაში.
ნ. ახვლედიანი – ისევ ზანიზმების შესახებ აჭარის ტოპონიმიაში.
ო. კახაძე – ლაბიალიზებული კომპლექსების თაობაზე არჩიბულში.
ა. არაბული – ვარიანტულ ფორმათა ადგილისა და დანიშნულებისათვის – – ვეფხისტყაოსანში”
კ. ჭრელაშვილი – ერგატიული კონსტრუქციის ტიპოლოგიური იზომორფიზმი წოვა-თუშურსა და ზანურში.
ე. ოსიძე – ვარაუდი სავრომატ/სარმატ ეთნონიმის წარმავლობასა შედგენილობის თაობაზე.
თ. გვანცელაძე – მისალმების ფორმულები როგორც დამატებითი წყარო ისტორიული ეთნოგრაფიისათვის.
ნ. მაჭავარიანი – უნებურობის კატეგორია აფხაზური და ქართული ენების ზმნაში.
ტ. გურგენიძე – ინკლუზივ-ექსკლუზივის გაგებისათვის მრავლობითი რიცხვის I და II პირის ნაცვალსახელებში.
ნ. ოთინაშვილი – ლიახვის ხეობის ტოპონომასტიკის ანალიზის ცდა.
რ. აბაშია – ისტორიულ-ეტიმოლოგიური დაკვირვებანი. II ქართ. გახელა/ხილვა – გამხელა/ მხილება: ზან. ხალა – – დაბადება – გაჩენა’’
ნ. არდოტელი – სისინა სიბილანტთა შესატყვისობანი ხუნძურ-ანდიურ-დიდოურ ენებში.
ა. ჭინჭარაული – ეტიმოლოგიური შენიშვნები (ჭიში; მჭიშნე; ჯოში)
ი. ჩანტლაძე – ნათესაობითი ბრუნვა როგორც სახელთა პარადიგმატული სისტემის საკლასიფიკაციო ერთეული სვანურ ენაში.
ბ. შავხელიშვილი – იობ ცისკაროვის – – მოკლე წოვა თუშური გრამატიკა’’ და მისი მნიშვნელობა იბერულ-კავკასიური ენების შესწავლის საქმეში
მ. ქურდიანი – ა. არაბული – ბოლოკიდურ მჟღერთა დაყრუების საკითხისათვის ქართულში.
ი. ქერქაძე – ერთეულის აღმნიშვნელი სინონიმური ფუძეები ქართულში.
ა. ხალიდოვი – ენის ტიპოლოგიური კვლევა და ტიპოლოგიური უნივერსალიები.
ნ. ჭოხონელიძე – მწნილ სიტყვის წარმომავლობისათვის.
ც. ჯანჯღავა – ვითარებითი ბრუნვის ნიშნისათვის მეგრულში
ბ. ცხადაძე – ცეკვა – – ქართულის’’ სინონიმური ქორეოგრაფიული ტერმინის ლეკურის წარმომავლობისათვის.

2000 – XI

ქ. ლომთათიძე – ბილაბიალური მ სონანტის – – მადელაბიალიზებული’’ როლის შესახებ და აფხ. ამცა ( – – ცეცხლი’’) ფუძის ამოსავალი სახეობა.
გ. კვარაცხელი – უმბერტო ეკო ინტერპრეტაციის – ორმაგი კოდირებისა და პოსტმოდერნიზმის შესახებ.
მ. მაჭავარიანი – აქტანტური როლების იდენტიფიკაციის საკითხისათვის.
ა. მაჰომეტოვი – უარყოფითი ფორმების წარმოება დარგუულში.
ნ. ქუთელია – პალატალიზაციისათვის ქართველურ ენებში.
თ. უთურგაიძე – პირდაპირ და ირიბ ობიექტთა დიაქრონიული მიმართებისათვის.
გ. გოგოლაშვილი – პრეფიქსიანი ვნებითის მეორე კავშირებითის პარალელური ფორმები და ნორმა.
მ. ქურდიანი – ქართველთა წინარე სამშობლო – როგორც ზღვისპირა ქვეყანა მაღალმთიანი
ლანდშაფტითა და თბილი (სუბტროპიკული) კლიმატით (ენობრივი მონაცემების მიხედვით)
ნ. გაბულდანი – დიდება სიტყვის სემანტიკური ცვალებადობის შესახებ ქართულში.
ი. გეგეშიძე – ჩართული – როგორც სემანტიკური მოდალობის გამოხატვის საშუალება.
ა. ჭინჭარაული – ვაინახურიდან ნასესხები კიდევ ერთი სიტყვა ქართულში.
ი. ჩანტლაძე – ——- ლექსემათა სტრუქტურა.
ი. ქერქაძე – თურქიზმები გურულში.
გ. ბედოშვილი – ზოგი ქართული გვარის წარმოქმნის ისტორიისათვის.
მ. ტაბიძე – ვ. შენგელია – ენის ეკოლოგიისათვის კავკასიაში.
ზ. ინჯია – ქართული ნაბეჭდი ტექსტის მანქანური ამოცნობის პრინციპები.
რ. აბაშია – ისტორიულ- ეტიმოლოგიური დაკვირვებანი – III
ც. ჯანჯღავა – მიმართვის ფორმისათვის მეგრულში.
ნ. ხახიაშვილი – ბღვერ-ფუძის ეტიმოლოგიისათვის.
თ. ბურჭულაძე – არაერთგვარწევრებიან შერწყმულ წინადადებათა შესახებ.
ო. კახაძე – არჩიბულის მრავლობითის სუფიქსების ანალიზისათვის.
ე. ოსიძე – ვარაუდი ქაშაგ ეთნონიმის შედგენილობის თაობაზე.
ლ. სანიკიძე – ეპენთეზისი და რეგრესული ასიმილაცია ნახურ ენათა სახელებში
შ. აფრიდონიძე – მიმართვებში მსაზღვრელებად გამოყენებულ II პირის ნაცვალსახელთა შემცველი კონსტრუქციები ქართულში: სტრუქტურა და სემანტიკა.
მ. სუხიშვილი – ქართველური ლექსიკიდან.
რ. ჯანაშია – ქართულ-ჩერქეზულ ურთიერთობათა ისტორიიდან. (ს. ჯანაშიას საარქივო მასალების მიხედვით)
თ. ვაშაკიძე – პერფექტის გამოხატვის ზოგი საკითხისათვის ძველ ქართულ ენაში
ნ. მაჭავარიანი – – – ჩიტირეკია’’ ტიპის სახელთა წარმომავლობისათვის ქართულში.
ს. ომიაძე – შედარება – როგორც მკვიდრ შესიტყვებაში სიტყვათა დაკავშირების სემანტიკური საფუძველი.
რ. ბაბლუანი – ო და უ ფონემათა საუმლაუტო პოზიცია სვანური ენის ჩოლურული დიალექტის იდიომატურ გამოთქმებში.
ი. ასათიანი – იოსებ ყიფშიძის არქივი.
კ. ჭრელაშვილი – გვარების წარმოების შესახებ წოვა-თუშურ ენაში.
რ. შეროზია – ორიენტაციის საკითხი მეგრულ-ლაზურში.
ნ. ჭოხონელიძე – ერთი სიტყვის ისტორია შესიტყვების მიხედვით.
ც. ბარამიძე – თაბასარანული ენის ხმოვანთა სინტაგმატური ანალიზი.
ნ. არდოტელი – სიშინა სიბილანტთა შესატყვისობანი ხუნძურ-დიდოურ ენებში.
ზ. კიკვიძე – კომპონენტტა თანამიმდევრობის საკითხი ზოგიერთ ტოლად შერწყმულ კომპოზიტში.
კ. მითაგვარია – ნათესაობის აღმნიშვნელი ლექსიკა ადიღეურ ანდაზებში.
ც. კვანტალიანი – მი და მო ზმნისწინთა ერთი ფუნქციისათვის ქართულში.
ე. შენგელია – მეგრული ბახ- ფუძის შესახებ.
ლ. აბულაძე – თანამედროვე სემანტიკის ზოგი საკითხი.
ა. არაბული – თანდებული სიტყვაწარმოებითი ელემენტის რანგში და მისი ადგილი საკუთარ სახელთა სისტემაში.
თ. გვანცელაძე – კვირის დღეთა აღნიშვნის აფხაზურ-აბაზური სისტემის ისტორიისათვის.
ლ. ბაბლუანი – საერთო ქართველური მასალა სვანურ ენაში.
ვ. შენგელია – ქართული *კოძ- და სვანური კოჯ
მ. ბუკია – მეგრულ-აფხაზური მწყემსური ლექსიკა თ. სახოკიას ნაშრომში – – სამურზაყანო’’
ნ. მამისეიშვილი – ხმაბაძვით და არახმაბაძვით ფუძეთა გამიჯვნისათვის.

2001 – XII

გ. კვარაცხელია – შესავალი სიტყვა
ე. ოსიძე – ფარინგალური რიგის თანხმოვნების შესახებ მთის კავკასიურ ენებსა და ქართველურში.
ალ. მაჰომეტოვი – —-
თ. უთურგაიძე – მდგომარეობის ზმნები ქართულში
გ. ბურჭულაძე – ასე ზრუნავდნენ. . .
ნ. ქუთელია – ლაზურისა და მეგრულის ურთიერთმიმართების ჩიქობავასეული კონცეფცია ქართველოლოგიის განვითარების თანამედროვე ეტაპზე.
ო. კახაძე – თანხმოვანთა ლაბიალიზებული კომპლექსების შესახებ არჩიბულში.
შ. აფრიდონიძე – წოდებითი ბრუნვა თუ მიმართვის ფორმა? (ხელახალი ცდა და ზოგი არგუმენტი)
თ. მგელიაშვილი – გეოლოგიური ტოპონიმების მეცნიერული და პრაქტიკული მნიშვნელობა.
რ. რამიშვილ – ხანა კომპონენტის შემცველი ზოგიერთი იშვიათი ხმარების ლექსიკური ხმარების ლექსიკური ერთეული – – რუსუდანიანში’’
თ. გვანცელაძე – მოსაზრებანი ტერმინ – – აფხაზის’’ ნ. მარისეული ეტიმოლოგიზების ცდის შესახებ.
ნ. გულუ – გარეგნობით მოტივირებული ქათმის საკუთარი სახელები მეგრულში.
ტ. ფუტკარაძე – ქართველთა დიალექტების დაჯგუფებისათვის.
ე. ნიკოლაიშვილ – სინონიმები გურულში
ა. ჭინჭარაული – ორი სადავო წაკითხვა – – ვეფხისტყაოსნის’’ ერთ სტროფში.
მ. ქურდიანი – ტერმინი – – ქართველი’’ და მისი მართებული არეების მიხედვით ცვლადი მნიშვნელობები. I
რ. ფარეულიძე – – – მოსვლა – ’’ – – მოტანა’’ – დახა – – წასვლა’’ ფუძეთა ისტორიისათვის ჩეჩნურში.
რ. შეროზია – გარდამავალ და გარდაუვალ ზმნათა კონსტრუქციისათვის ლაზურში
ტ. გურგენიძე – ოპოზიციათა აღრიცხვის ცდა.
ნ. არდოტელ – ხშულთა ფონოლოგიური სისტემის რეკონსტრუქციისათვის ხუნზურ-ანდიურ ენებში.
რ. აბაშია – ქართველური ეტიმოლოგიური. I. წული; ყმაწვილი; წულილი; წვლილი; წვრილი
ლ. ქაროსანიძე – სტეფანე პაოლინისა და ნიკიფორე ირბახის – – ქართულ-იტალიურ ლექსიკონში’’ დადასტურებული ბერძნული სიტყვების შესახებ.
ი. არონია – ქართულიდან თუ სხვა ენიდან შეთვისებული ლექსიკური ერთეულები და ამ ლექსიკურ ერთეულთა ზოგი ცვლილებისათვის მეგრულში.
გ. გვანცელაძე – ცხოველთა გაპიროვნების თავისებურებანი ანდაზების ენაში. I. ძაღლი ქართულ ანდაზებში.
მ. მაჭავარიანი – ბ. შავხელიშვილი – სიტყვის ბოლო ხმოვნების კვეციტ გამოწვეული მორფონოლოგიური ეფექტების ბუნებისათვის წოვა-თუშურში. (სინქრონიული ანალიზი)
ი. ქერქაძ – სარკე ფუძის წარმომავლობისათვის.
გ. გოგოლაშვილი – ენა და ნორმა – 3 ამქვეყნად და იმ ქვეყნად.
გ. ჩიჩუა – რთული შედგენილობის სახელწოდებათა ლოგიკურ-გრამატიკული ანალიზი სამედიცინო ტერმინოლოგიურ სისტემაში.
ნ. ჭოხონელიძე – საფუხარ სიტყვის წარმომავლობისათვის.
ც. კვანტალიან – შე ზმნისწინის სიტყვაწარმოებითი დანიშნულება ქართულში.
მ. ბაბუხადია – ათონური სტილის ზოგიერთი სინტაქსური თავისებურებისათვის.
ნ. მამისეიშვილი – – – სუბიექტური დანართი’’ ხმაბაძვითი ხასიათის ლექსიკაში.
კ. მითაგვარია – ნათესაობის აღნიშვნის სისტემა კავკასიის ენებში. I. დეიდა – მამიდა – ბიცოლა.
მ. ცათიაშვილი – სუბსტანტიურ მსაზღვრელ-საზღვრულზე დაფუძნებული კომპოზიტები ქისტურში.
ნ. ქეცბაია – სამურზაყანული მეგრულისათვის.
მ. სალია – თევზის გარეგნობის აღმნიშვნელი ლექსიკა მეგრულში.
ლ. ნოზაძე – ზმნური სალექსიკონო ერთეულის პრობლემა ქართულში.
ლ. სანიკიძე – ინსტრუმენტალისის ერგატივთან საერთო ფორმის შესახებ ჩაჩნურ-ინგუშურში.
ვ. შენგელია – ნეკნ სიტყვის წარმომავლობისათვის.
ნ. იმნაძე – ქართული სალიტერატურო ენის სონორთა შემართვის საკითხი
თ. ვაშაკიძე – – – შინა’’ და – – ზედა’’ თანდებულთა გამოყენების ზოგი საკითხისათვის (ოთხთავის ტექსტის მიხედვით)
ლ. აბულაძე – XIX საუკუნის სემასიოლოგიის მოკლე მიმოხილვა.
მ. ტაბიძე – თარგმანი – კულტურული კონტაქტების ერთ-ერთი სახე
ც. ბარამიძე – მეტათეზისი თაბასარანული ენის ზმნის უარყოფით ფორმებში.
მ. ჩუხუა – ორი ქართული სიტყვის ეტიმოლოგიისათვის. I. არილი – II გოჩა.
ქ. დათუკიშვილი – მწკრივის წევრთა რაოდენობის საკითხი ქარტული ზმნის მოდელში.
კ. სახლთხუციშვილი – ზმნური კლასების სემანტიკური კლასიფიკაცია ასპექტის კატეგორიასთან მიმართებით.

2002 – XIII

ქ. ლომთათიძე – ქალის საკუთარი სახელი სახელი ადა აფხაზურში.
გ. კვარაცხელია – ენისა და საზოგადოების მიმართების საკითხისათვის ენათმეცნიერებაში.
თ. უთურგაიძე – მესამე პირის ქრონოლოგიისათვის.
გ. თოფურია – კვლავ II (ქალის) გრამატიკული კლასის ისტორიის ზოგი საკითხისათვის დაღესტნურ და ნახურ ენებში.
ა. მაჰომეტოვი – Арнольд Чикобава – основатель и руководитель Региональных научных сессий по иберийско-кавказским языкамю
გ. ბურჭულაძე – ასე იწყებოდა. . . (არნ. ჩიქობავა და პირველი რეგიონალური სამეცნიერო სესია.)
ლ. ნოზაძე – მყოფადის ჩამოყალიბებისათვის ქართულში.
ა. ჭინჭარაული – – – ვეფხისტყაოსნის’’ ერთი შერყვნილი სტროფის შესახებ.
ი. ჩანტლაძე – ფონემურ შესატყვისობათა დამატებითი საილუსტრაციო მონაცემები ქართველურ ენებში.
თ. ღვინაძე – ენათმეცნიერული ტერმინოლოგიის საკითხები ქართული ენის სასკოლო კურსში.
მ. ღლონტი – სულხან-საბას არაკისა და სახარების იგავის კვალიფიკაციისათვის
მ. აფხაიძე – ერთი ტიპის კონსტრუქციის პარალელიზმისატვის ქართულსა და სინჰალაში.
მ. ჩაჩანიძე – ლინგვისტური ტერმინოლოგიის კლასიფიკაციები.
ლ. აზმაიფარაშვილი – რ. ლოლუა – სოფელ თივის ხუნძური მეტყველების ზოგი თავისებურება
გ. ბედოშვილი – რამდენიმე ქართული გვარის წარმომავლობის შესახებ.
ლ. სანიკიძე- ( – – მტრედი’’) ტიპის სახელთა ბრუნება ბაცბურ(წოვა-თუშურ) ენასა და აბლაუტი ნახურ ენებში)
მ. მესხიშვილი – გასუბსტანბტივებული ზმნის შესახებ ქართულში.
რ. ფარეულიძე – ნასესხები ზმნები ჩეჩნურში.
მ. თანდაშვილი – ლ. ქაროსანიძე – ძველი ქართული გრამატიკული ტერმინების ლექსიკონისათვის.
თ. ვაშაკიძე – ზმნისართთა სემანტიკური შეხამებისათვიოს ქართულში.
თ. ბოლქვაძე – ენობრივი ნიშანი – როგორც სალექსიკონო ერთეული.
რ. აბაშია – სიბილანტთა შესატყვისობის ზოგიერთი საკითხი ქართველურ ენებში. III
ნ. ოთიაშვილი – ქართლის მთიანეთის Eეთნიკური ისტორიისათვის.
ზ. კიკვიძე – ლ. ფაჩულია – შენიშვნები და/დო კავშირის ენკლიტური ბუნების თაობაზე.
თ. ბურჭულაძე – პრედიკატული განსაზღვრების ბუნების შესახებ ქართულში.
მ. სალია – თევზის ნაშიერის აღმნიშვნელი ტერმინები მეგრულ-ლაზურში.
ლ. აზმაიფარაშვილი – ქართულ შესატყვისობათა ერთი ჯგუფის შესახებ.
ი. ასათიანი – მხატვარი და მოლექსე ჰასან ჰელიმიში და მისი ხელნაწერი ლექსების ალბომი.
ე. ოსიძე – კვირის (შვიდეულის) დღეების აღნიშვნის ორი სისტემა ქართველურ ენებში და სვანური უების II უობიშ – მეგრულ-ჭანური ობიშხაIIობიჩხა – – პარასკევი’’ სახელის ეტიმოლოგია.
ლ. აბულაძე – ახალი გერმანულ-ქართული და ქართულ-გერმანული ლექსიკონის შესახებ.
ნ. არდოტელი – დელატერიზაცია ხუნძურ-ანდიურ-დიდოურ ენებსი.
კ. კაკიტაძე – ბერა და მასთან დაკავსირებული მნიშვნელობები ქართულში.
მ. ბერიზე – – – არს (არის)’’ – – – ჰგიეს’’ და – – არე’’ – – – ადგილი’’II – – ალაგი’’ ფორმათა სემანტიკური და ორმობრივი მიმართებისათვის.
ც. ჯანჯღავა – ბრუნვათა ფუნქციები მეგრულ-ჭანურში – I. სახელობითი ბრუნვა მეგრულში.
ზ. ვახანია – დენ და მისთანა ზმნურ ფუძეთა წარმომავლობა.
ნ. ხახიაშვილი – სხივის ეტიმოლოგიისათვის.
ფ. თორია – – – ხედვის’’ სემანტიკური ველის ზოგადი კლასიფიკაცია ინგლისურ ენაში.
მ. რობაქიძე – მაკარ ხუბუა – ირანულ-ქართველურ ენობრივ ურთიერთობათა მკვლევარი.
ნ. ქეცბაია – სამურზაყანოს მეგრულის ორი თავისებურების შესახებ.
მ. მაწავარიანი – ჰჩიმქე – შე-ს/ჰ- R მიმდევრობისათვის.
ო. კახაძე – -ნ(ა-ნ – -ი-ნ) – – ცხვრის’’ გამომხატველი ფორმანტი არჩიბულ რაოდენობით რიცხვით სახელებში.
ა. კობახიძე – ზოგი ტერმინის დეფინიციისათვის განმარტებით ლექსიკონში.
მ. ქურდიანი – ადამიანი – როგორც პერცეფციული ბაზისის – – ტყვე’’ და დიალექტთა ფონეტიკური თავისებურებები სოციო-ლინგვისტურ მარკერთა როლში.
ვ. შენგელია – – ხმოვნის გაფართოების ჩერქეზულში.
ტ. ფუტკარაძე – ქართველთა აღმნიშვნელი ზოგი ეთნონიმის წარმოქმნის ისტორიისათვის.
თ. მგელიაშვილი – სარდიონი – პირველი ბიბლიური ქვა.
მ. ტაბიძე – ქ. ჩიკვილაძე – მხატვრული თარგმანი და ენობრივი კონტაქტების სპეციფიკა.
ნ. ჭოხონელიძე – მამაკაცთა საკუთრივ ქართული ანთროპონიმების სემანტიკური ჯგუფები XII-XVIII საუკუნეთა ისტორიული მასალების მიხედვით.
ლ. ეზუგბაია – მესამე სუბიექტური პირის ნიშნები ზანურში.
გ. გვანცელაძე – ზოგადქართული ეტნოფსიქოლოგიის მემკვიდრეობითობის საკითხისათვის ქართველურ ენობრივ მონაცემთა მიხედვით.
კ. მითაგვარია – ნათესაობის აღნიშვნის სისტემა კავკასიის ენებში. II. სვილი – ვაჟიშვილიო – ქალიშვილი – ძმისშვილი – დისშვილი. . .