ხმისა და ხმიანობის აღმნიშვნელი ლექსიკა ქართულში

შეშფოთებით, აღელვებით გამოწვეული მოძრაობა და ყრუ ხმაური.

ხმაბაძვ. თუხთუხი გააქვს, თუხ-თუხით ხმაურობს, – ფუხფუხებს.

ხმაბაძვ. მოსქო სითხის დუღილის დროს ყრუ, ნაწყვეტ-ნაწყვეტი ხმაური.

ხმაბაძვ. ცხენისა და მისთ. ფეხის ხმაური ჭენებისას – ჩვეულებრივ, ტალახში, – თქარუნი.

ხმამაღალი სიცილი, ხარხარი ბევრისა.

ხმაბაძვ.  თქარუნის ხმას გამოსცემს ჭენებისას.

ხმაბაძვ. ცხენის ფეხის ხმა ჭენებისას, – თქარა-თქური.

ხმაბაძვ. იგივეა, რაც თქარა-

ხმაბაძვ. იგივეა, რაც თქაფუნი.

ხმაბაძვ. წყალში გავლისას, წყლის დაღვრისას ან მასში რაიმეს ჩავარდნისას გამოცემული ხმა.

1.იგივეა, რაც ჩხრიალი. 2.იხ. თქარა-თქური.

ხმაბაძვ. იგივეა, რაც თქარა-თქური, თქარუნი.

სიტყვიერად გამოხატა, გადმოსცა აზრი, – სიტყვიერად აღნიშნა რაიმე, წარმოთქმა.

თქვლეფით ჭამა; თქვლეფით ჭამის ხმა.

ზედაპირზე რისამე ბრტყლად დაცემის ხმა.

კუთხ. (ქიზ.) ჩოჩქოლი.

იგივეა, რაც ჩხრიალი.

თხიფინი ხრინწის მსგავსი ხმა.

ტალახში წყალში ფეხების ცემის ხმა.

ხმაბაძვ. გამეტებით სილის გარტყმის ხმა; „ლაწანი, ტკაცანი“.